Urodził się 12 lutego 1895 r. w Podgórzu (obecnie część Krakowa). Syn Pawła i Marianny z Bednarczyków.
W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich w Wieliczce, a potem w Legionach Polskich. Służył w III plut. 6 komp. 2 pp LP. W jego składzie 30 września wyjechał na front w Karpaty. Ranny w lewą nogę podczas bitwy pod Mołotkowem (29 października), na początku listopada przebywał w szpitalu w Dombo. W grudniu zwolniony z Legionów.
Wcielony do armii austro-węgierskiej, służył w 13 pp. W czerwcu 1916 r. przeniesiony do komp. uzupełniającej nr 2. Następnie w żandarmerii polowej. Od 27 lutego 1917 r. w stopniu plut. służył na posterunku w Krakowie.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. do 14 lutego 1918 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym.
Po 1918 r. w WP. Od 1 lutego 1919 do 30 maja 1921 r. w I dyonie żandarmerii. Awansował do stopnia chor. Następnie w rezerwie.
W niepodległej Polsce pracował jako naucyciel w Wieliczce i kierownik szkoły w Proszowicach koło Krakowa. Od 27 stycznia 1935 r. kierownik szkoły w Chlewiskach.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas II wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu. Na początku 1944 r. przeniósł się do Końskich, gdzie objął stanowisko referenta ogrodów szkolnych przy Urzędzie Szkolnym.
Zastrzelony z żoną w czerwcu 1944 r. w swoim mieszkaniu w Końskich.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 131/1933; J. Piwowarczyk, Pomnik Tajnej Organizacji Nauczycielskiej w Szydłowcu, Szydłowiec 2014.