Urodził się 21 marca 1891 r. w Tuczępach koło Buska-Zdroju. Syn Józefa i Wilhelminy z Moszów.
W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Korczak”. Służył w 1 komp. V baonu 1 pp LP. Chory, od 2 września do 24 grudnia leczył się w szpitalu. Następnie powrócił do baonu. Ranny, od 8 listopada 1915 do 15 marca 1916 r. przebywał na leczeniu w szpitalu. Po rekonwalescencji do 30 lipca w komp. uzupełniającej nr 1, skąd 30 lipca odszedł do 4 komp. V baonu 7 pp LP. Po likwidacji pułku w końcu września wraz z baonem wcielony do 5 pp LP (III baon). Uzyskał stopień st. szer.
Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Warszawie. W składzie I baonu radiotelegraficznego i 52 pp brał udział w walkach z bolszewikami.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. piech., co najmniej od 1923 r. służył w 72 pp. Wiosną 1939 r. był oficerem administracyjno-materiałowym pułku.
Podczas kampanii 1939 r. w Ośrodku Zapasowym 28 DP. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojskowego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” 1933, nr 171; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2206.