Bojownikom niepodległości

Józef Łyko

(1898-1972)

Urodził się 15 lutego 1898 r. w Przegorzałach (obecnie część Krakowa). Syn Błażeja i Marii z Bialików.

W czasie I wojny światowej od 16 kwietnia 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 4 komp. V baonu I Brygady i 7 pp LP oraz w dowództwie tego pułku. Chory, leczył się w szpitalu. Po rekonwalescencji należał do aparatu werbunkowego. Od 25 stycznia 1917 r. w 5 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 1 baterii haubic part. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.

W niepodległej Polsce mieszkał w osadzie wojskowej Sienkiewicze koło Dederkał. Pracował na roli. Uzyskał zaopatrzenie na podstawie dekretu prezydenta z 13 stycznia 1936 r.

Zmarł 2 marca 1972 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Chotkowie pow. Żagań.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Monitor Polski” 1937, nr 64.