Urodził się 7 listopada 1903 r. we Lwowie. Syn Włodzimierza i Leokadii z Ratyńskich.
Członek POW. Służył w okręgu kijowskim.
W niepodległej Polsce od 1928 r. był właścicielem majątku Krynki.
W latach 1929-1930 kształcił się w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Z dniem 1 stycznia 1932 r. mianowany ppor. rez. kaw.
Należał do Zw. Peowiaków (teren „Kijów”).
W 1939 r. zmobilizowany do WP, początkowo służył w Ośrodku Zapasowym Kawalerii „Białystok”. Następnie został dowódcą 2 szw. improwizowanego 103 pszwol rez. Brał udział w walkach z bolszewikami w rejonie Grodna i nad granicą litewską.
Po II wojnie światowej mieszkał w Stanach Zjednoczonych.
Zmarł 8 maja 2003 r. w Chicago i został pochowany na cmentarzu w Niles, Cook, Illinois.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Ludmiłą Karzinkin, miał z nią syna Andrzeja Szczepana (1936-2015).
W.K. Cygan, Kresy we krwi 1939, Mińsk Mazowiecki 2012; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 177/1938; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939, Pruszków 1992; Rocznik oficerski rezerw 1934.