Urodził się 18 września 1893 r. w Wołczkowie pow. Stanisławów (w Mariampolu k. Stanisławowa?), syn Franciszka i Antoniny z Krzyżanowskich, wyznanie rzymskokatolickie. Absolwent szkoły średniej.
Należał do Związku Strzeleckiego. W sierpniu 1913 r. uczestniczył w kursie instruktorskim w Stróży.
Po wybuchu I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 w oddziale strzeleckim Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich. Przydzielony do 4 komp. IV baonu 5 Pułku Piechoty LP. Na początku 1915 r. chory, leczył się w szpitalu rezerwowym w Kętach. Po rekonwalescencji powrócił do kompanii. Ranny pod Przepiórowem w bitwie pod Konarami (16–23 maja 1915); do 16 września leczył się w szpitalu w Dziedzicach i Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku. Od 25 kwietnia 1916 w polu w VI baonie, później w 3 komp. I baonu 1 Pułku Piechoty I Brygady LP.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Warszawie. Był majstrem kamieniarskim.
Zmarł po 1931 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” 1931, nr 251; Z. Zygmuntowicz, Szkoła instruktorów Strzelca w Stróży 1913 r. cz. III, „Panteon Polski” 1928, nr 49.