Urodził się 13 marca 1887 r. w Sośnicy (obecnie część Gliwic). Syn Franciszka, robotnika, i Marianny z Rzepków.
Członek polskich organizacji w Zabrzu: Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i Towarzystwa Śpiewu „Jedność”. Był założycielem ich filii w Sośnicy. Sprawował funkcję prezesa Zjednoczenia Zawodowego Polskiego w powiatach zabrskim i gliwickim.
Od roku 1919 należał do Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Współorganizator akcji powstańczych na terenie Sośnicy oraz przewodniczący tamtejszego Polskiego Komitetu Plebiscytowego. Podczas III powstania śląskiego (1921) sprawował funkcję komendanta placu w Sośnicy, Makoszowach i Maciejowie. Mieszkał w Hajdukach Wielkich (Chorzowie). Pracował jako urzędnik. Należał do Narodowego Związku Powstańców i Byłych Żołnierzy, działacz towarzystw śpiewaczych.
Podczas II wojny światowej ukrywał się przed Niemcami na terenie województwa krakowskiego.
Po wojnie w roku 1945 został naczelnikiem gminy w Ozimku. Od roku 1948 zamieszkał w Zabrzu. Należał do Stronnictwa Demokratycznego oraz Związku Bojownikow o Wolność i Demokrację.
Zmarł w 1964 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, w PRL otrzymał order OdrodzeniaPolski 4 kl.
I. K[uc], w: Encyklopedia powstań śląskich, Opole 1982; „Monitor Polski” 1931, nr 111, 140/1938.