Bojownikom niepodległości

Józef Opielka

(1887–1931)

Urodził się 10 lutego 1887 r. w Niemieckich Piekarach. Syn Wilhelma, kowala, i Anny z Taslerów.

Uczył się w gimnazjum w Wadowicach, a jednocześnie w roku szkolnym 1902–1903 był alumnem juwenatu karmelitów bosych w tym mieście.

Nowicjat rozpoczął 14 lipca 1903 r. w Czernej, a 17 lipca 1904 r. złożył śluby proste. Przez następny rok przebywał w klasztorze czerneńskim odbywając tzw. profesat. 19 lipca 1905 r. przeszedł do semiprowincji węgierskiej i udał się do klasztoru w Budapeszcie. Podjął studia filozoficzne. Przed 1910 r. opuścił zakon, przechodząc do duszpasterstwa diecezjalnego.

Wyświęcony na kapłana (10 września 1910), potem uzyskał doktorat. Pracował w diecezji podlaskiej. W 1920 r. urlopowany, został skierowany do prac plebiscytowych na Górny Śląsk. Przez krótki okres czasu był komisarzem plebiscytowym na powiat lubliniecki.

Uczestnik III powstania śląskiego. Od 2/3 maja do 20 czerwca 1921 r. kapelan Grupy „Północ”.

Od 6 września 1921 r. notariusz Sądu Biskupiego diecezji podlaskiej. Następnie od 4 września 1922 do września (?) 1923 r. proboszcz parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Hołubli. Następnie prof. w Mniejszym Seminarium Duchownym w Siedlcach i kapelan kaplicy tamtejszego domu karnego. W 1928 r. przeniósł się na Śląsk Cieszyński i osiadł w Strumieniu, pomagając w tamtejszej parafii pw. św. Barbary. Był ojcem duchownym w klasztorze SS.Szkolnych w Strumieniu.

Zmarł 19 stycznia 1931 r. w Strumieniu.

Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” 1938, nr 140; H. Olszar, Udział duchowieństwa śląskiego w życiu narodowym i politycznym II Rzeczypospolitej, „Śląskie Studia Historyczno–Teologiczne” t. 32/1999; Schematyzm Kościoła Rzymsko–Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej : z mapą diecezji i dodatkiem spisu polskich parafii i polskiego duchowieństwa w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Kraków 1925; „Ziemia Śląska” nr 6/1932.