Bojownikom niepodległości

Józef Stanisław Bednarz

(1900–1929)

Urodził się 7 lutego 1900 r. w Myślenicach. Syn Jana i Marii z Szymskich. Brat Jana (zob.).

Uczył się w szkole powszechnej i w gimnazjum w Myślenicach.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w II dyonie 1 part LP, walczącym w składzie I Brygady. Chory, w lipcu 1915 r. leczył się w szpitalu w Białej. W kwietniu 1917 r. w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim.

Po 1918 r. w WP. Mianowany ppor. piech., z dniem 1 lutego 1921 r. awansował na por. piech.

Służył w 12 pp (1923) oraz 64 pp (1924). Przed 1928 r. przeniesiony do rezerwy.

Zmarł w lutym 1929 r. w Warszawie.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Józef Bednarz. Wspomnienie o legioniście I Brygady JP, „Gazeta Wyborcza” nr 127/2010; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Śmierć dwóch legionistów, „Żołnierz Polski” nr 8/1929.