Bojownikom niepodległości

Józef Stanisław Larysz

(1896-po 1934)

Urodził się 16 marca 1896 r. w Jaworznie. Syn Jakuba i Marii z d. Obrok.

Od 1912 r. należał do Zw. Strzeleckiego w Sułkowicach.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Boruta”. Służył w 2 komp. IV baonu 1 i 5 pp LP. Na początku lutego 1915 r. przebywał w szpitalu w Teplicach. Następnie powrócił do komp. Ranny w bitwie pod Konarami (23 maja 1915), w końcu maja przebywał w szpitalu zorganizowanym w fabryce tytoniu w Krakowie. Po rekonwalescencji od 15 grudnia w baonie uzupełniającym nr 2. Następnie służył w komp. sztabowej Komendy Legionów.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od 10 września 1917 r. w 2 pp LP Polskiego Korpusu Posiłkowego. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence.

Od listopada 1918 r. w WP. 18 listopada przydzielony do DOGen Kraków.15 lipca 1919 r. zatwierdzony w stopniu ppor. piech. 26 sierpnia przydzielony do armii gen. Józefa Hallera. W czerwcu 1921 r. w stopniu por. piech. w 43 pp. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Jaworznie. Pracował jako technik w kopalni węgla.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1934 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 292/1933
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; 100-lecie Niepodległej w Jaworznie. Śpiewnik pieśni patriotycznych, Jaworzno 2018.