Bojownikom niepodległości

Józef Ujazdowski

1899–1942

Urodził się 22 lutego 1899 r. we wsi Pamiętna koło Skierniewic. Syn Władysława,

Był subiektem.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 4 pp LP.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Był absolwentem Szkoły Oficerskiej dla Podoficerów w Bydgoszczy. Po jej ukończeniu mianowany ppor. piech. I przydzielony do 30 pp. 1 lipca 1927 r. awansował na por. piech. W 1935 r. służył w KOP. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na kpt. piech., wiosną 1939 r. był dowódcą 1 komp. 81 pp.

Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. znajdował się na terenach okupowanych przez Sowietów. Aresztowany w 1941 r. na terenie Białorusi, został wywieziony do Moskwy. 7 lutego skazany na pobyt w łagrach. Od 23 marca do 27 września przebywał w łagrze w Workucie. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej i podpisaniu umowy Sikorski-Majski został uwolniony. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Służył w sztabie 8 DP.

Zmarł 9 lutego 1942 r. w Czokpak i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Obozowym.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

„Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946, Londyn 1952.