Urodził się 3 marca 1891 r. w Rybińsku w Rosji. Syn Zefiryna i Marii z Szlessingów. Brat Wacława (zob.).
Członek Zw. Walki Czynnej w Rybińsku.
W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii rosyjskiej. W sierpniu 1915 r. ranny, dostał się do niewoli niemieckiej. Po akcie 5 listopada 1916 r. zgłosił się do Komendy Legionów. W grudniu zwolniony z obozu, wstąpił do Legionów Polskich. Do końca stycznia 1917 r. służył w 3 pp LP. Decyzją władz niemieckich skierowany ponownie do obozu jenieckiego, w którym przebywał do października 1918 r.
Od 1918 r. w WP. Służył w 37 i 33 pp.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem PKU w Ostrowiu Wielkopolskim (1923, 1924), Dep. Piechoty MSWojsk (1928), a następnie komendy Straży Granicznej (1932). Po 1934 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Donat”. Był szefem kancelarii II Obwodu Warszawskiego Okręgu AK. Na tym stanowisku uczestniczył w powstaniu warszawskim na Żoliborzu. Po kapitulacji oddziałów obwodu (30 września 1944 r.) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał do końca wojny.
Po wojnie powrócił do kraju.
Zmarł 11 maja 1968 r. w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Izabelą Gostyńską, miał z nią dwie córki.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.