Bojownikom niepodległości

Józefa Jung

(1903–po 1939)

Urodziła się 5 marca 1903 r. we Lwowie.

Jako uczennica od 4 listopada 1918 r. w stopniu szer. brała udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należała do załogi odcinka I (pododcinek Szkoła Kadecka).

Jak wspominał Józef Grabowski (…) Józefa Jung, która jednakże była psychicznie zupełnie opanowana. (..) Kobiety te, poa swoją funkcją żołnierza, spełniały jeszcze inną rolę. Ich obecność wpływała ogromnie na nasz stosunek do służby i walki i może niejeden z nas nieraz nie zgłosiłby się na ochotnika na patrol w momencie, gdy z nóg padał ze zmęczenia, nieraz może nie wytrwałby na placówce zasypywanej dosłownie ogniem artyleryjskim i miotaczy min, nieraz może cofnąłby się przed bardzo ryzykownym natarciem, gdyby nie świadomość, że gdzieś obok znajduje się kobieta, która na nas patrzy.

Potem, awansowana do stopnia st. szer., służyła w baonie szturmowym Brygady Lwowskiej i 40 pp.

W niepodległej Polsce mieszkała w Kałuszu i Biłgoraju. Pracowała jako urzędniczka.

Zmarła po 1939 r.

Odznaczona Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Zamężna z N. Gebhardtem.

Źródła

J. Grabowski, Listopadowe boje o Szkołę Kadecką, w: Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 2, Lwów 1936; W. Jagiełłowicz, Zarys historii wojennej 40-go pułku Strzelców Lwowskich, Warszawa 1928; „Monitor Polski” nr 27/1934; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.