Urodził się 16 lutego 1896 r. w Białej Podlaskiej. Syn Józefa i Pauliny z Karpowiczów.
Ukońcył trzy kursy nauczycielskie. Pracował jako nauczyciel ludowy.
W czasie I wojny światowej od 3 kwietnia 1916 r. w Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Jotas”. Od 15 kwietnia komendant POW w Białej Podlaskiej. Był pierwszym organizatorem jej struktur w powiecie. Dwukrotnie aresztowany przez Niemców, był zwalniany. Organizował pomoc dla osadzonych w mieście po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918) żołnierzy II Korpusu Polskiego. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r., po czym automatycznie wstąpił do Wojska Polskiego.
Służył w 34 pp. Brał udział w walkach z bolszewikami. 21 kwietnia 1921 r. przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej miejscowości. Od połowy lat 30. sprawował funkcję wiceburmistrza miasta.
Organizator Związku Legionistów Polskich, Związku Peowiaków (prezes koła), należał do Związku Strzeleckiego (komendant obwodu), był też zastępcą naczelnika Ochotniczej Straży Pożarnej..
Zamordowany przez Niemców w 1943 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
CAW, akta Krzyża Niepodległości z 9 XI 1933; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Sz. Kalinowski, Pomniki niepodległości w powiecie bialskim, „Rocznik Bialskopodlaski” 2016, t. XXIV; „Monitor Polski” 1933, nr 258.