Bojownikom niepodległości

Julian Blok

(1899–po 1939)

Urodził się 10 stycznia 1899 r. w Wieliczce. Syn Romana i Anny z Majstrewiczów. Brat Józefa (zob.).

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 2 pp LP oraz w szpitalu koni.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W 1924 (?) r. powołany do służby czynnej, był oficerem 53 pp. Przemianowany na oficera służby stałej (por. piech. z 1 sierpnia 1924 r.), ukończył szkołę oficerów artylerii. Co najmniej od 1928 do 1932 r. służył w 9 pac. 1 stycznia 1936 r. otrzymał stopień kpt. art. Wiosną 1939 r. był oficerem mobilizacyjnym 5 pac.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

Oss., rkps 15812 I/1; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.