Bojownikom niepodległości

Julian Bochno

(1888-1941)

Urodził się 18 kwietnia 1888 r. we Lwowie. Syn Mikołaja i Marii z Nawrockich.
Pracował jako urzędnik.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej, uzyskał stopień wachm.
Od 1 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w ekspozyturze żandarmerii przy warsztatach Głównego Dworca. Dalsze jego losy są bliżej nieznane. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech.
W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Na początku lat 30. był st. asystentem PKP.
Po kampanii 1939 r. pozostawał w rodzinnym mieście. Aresztowany w maju 1940 r. przez sowieckie NKWD, był więziony w więzieniu na ul. Łąckiego.
Zamordowany przez Sowietów 26 czerwca 1941 r. na terenie więzienia.
Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 258/1933
Źródła

„Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski rezerw 1934.