Urodził się 16 lutego 1872 r. w Kole. Syn Jana i Marianny z Kurowskich.
W 1882 r. zamieszkał w Pruszkowie. Tam po śmierci rodziców od 1887 r. uczył się zawodu ślusarza w fabryce w Warszawie. Od 1889 r. należał do Zw. Robotników Polskich. Zajmował się przewożeniem literatury socjalistycznej z Warszawy do Pruszkowa i Żyrardowa. Aresztowany 26 lutego 1892 r. przez władze rosyjskie, 27 lutego osadzony w X pawilonie warszawskiej cytadeli, 14 maja został zwolniony do czasu zakończenia sprawy. Wyrokiem z 25 lipca 1894 r. skazany na sześć miesięcy więzienia. Karę odbywał w więzieniu w Petersburgu. Po jej odbyciu, w związku z zakazem pobytu na terenie Królestwa Polskiego w ciągu trzech lat, przebywał na terenie guberni jenisiejskiej. W 1898 r. powrócił do kraju. Pracował jako ślusarz w fabryce w Pruszkowie, pozostając od stycznia 1901 r. pod tajnym dozorem policji. Od 1905 r. w PPS ps. „Cichy”, a po rozłamie w partii (listopad 1906) w PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W jego mieszkaniu ukrywali się bojowcy i przechowywano broń.
W czasie I wojny światowej w 1915 r. ewakuowany w głąb Rosji, w czerwcu 1918 r. powrócił do Pruszkowa.
Tam współorganizował PPS i Milicję Ludową. Członek pierwszego komitetu miejscowego PPS i Rady Miejskiej.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 177/1938.