Urodził się 5 sierpnia 1895 r. w Legbądzie koło Tucholi. Syn Tomasza, rolnika, i Katarzyny z Januszewskich.
Ukończył szkołę powszechną. W czasie nauki w roku szkolnym 1906-1907 był organizatorem strajku szkolnego. W czasie I wojny światowej 5 października 1914 r. powołany do armii niemieckiej, pełnił w niej służbę do 14 grudnia 1918 r. Walczył na froncie wschodnim i zachodnim, był kilkakrotnie ranny. Po zakończeniu działań wojennych został zdemobilizowany.
Powrócił wówczas do Legbądu i wstąpił do Straży Ludowej. Dowodził placówką w Legbądzie, współpracował z Organizacją Wojskową Pomorza. W 1920 r. ukończył dziewięciomiesięczny i półroczny kurs dla stałych sił pomocniczych nauczycielskich w Czersku, uzyskując maturę. Później uczestniczył w kursach dokształcających, w kwietniu 1929 r. otrzymał kwalifikacje dla nauczyciela publicznych szkół powszechnych.
Od września 1920 r. pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Skoszewie. Zorganizował oddział ZW. Strzeleckiego w tej wsi. Od sierpnia 1934 r. był nauczycielem w Publicznej Szkole Podstawowej w Krojantach na Pomorzu.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców i osadzony w obozie koncentracyjnym Stutthof.
Zmarł w 1941 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Gdańsku przy ul. Opackiej.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od II 1924) z Władysławą Mikołajczyk, miał z nią synów Jarosława i Huberta.
Julian Galikowski „szkólny” ze Skoszewa i Krojant, „Naji Góchë” nr 4/2003; „Monitor Polski” nr 140/1938.