Urodził się 23 kwietnia 1867 r. w Warszawie. Syn Wiktoryna Antoniego, agronoma, i Emilii Julii z Wejsblattów.
Maturę uzyskał w gimnazjum w Suwałkach (1884 r.), następnie studiował na Wydz. Lekarskim uniwersytetu w Petersburgu, a od 1887 r.. na Uniwersytecie Warszawskim.
Od 1889 r. członek Zw. Młodzieży Polskiej „Zet”, działał w kółkach oświaty ludowej. Na przełomie 1891 i 1892 r. wstąpił do organizowanego przez Edwarda Abramowskiego Zjednoczenia Robotniczego. W związku ze sprawą II Proletariatu w końcu marca 1892 r. aresztowany przez władze rosyjskie. Więziony ponad pół roku w X pawilonie warszawskiej cytadeli, został zwolniony za kaucją z zakazem opuszczania Warszawy. W 1893 r. przystąpił do Komitetu Robotniczego PPS i w lutym na II Zjeździe PPS wybrano go w skład CKR. Członek redakcji „Robotnika”. Jednocześnie współpracownik Ligi Narodowej i „Zetu”. Brał udział w tzw. kilińszczyźnie (kwiecień 1894 r.), w czasie której został aresztowany. Zwolniony, obserwowany przez żandarmów, nieświadomie doprowadził ich do lokalu przy ul. Niecałej, gdzie faktycznie mieścił się Centralny Komitet Robotniczy PPS. Aresztowany z wielu innymi w nocy na 30 sierpnia 1894 r. i osadzony w X pawilonie cytadeli. Po kilku miesiącach zesłany do Wołogdy i Ust-Sysolska. Pracował jako felczer, potem uzyskał zezwolenie na dokończenie studiów w Kazaniu (ukończył je w 1898 r., uzyskując dyplom lekarski). Od 18 marca 1903 r. pozostawał w służbie państwowej. Na przełomie 1905 i 1906 r. powrócił do kraju.
Pracował w Szpitalu św. Aleksandra w Łodzi, z czasem uzyskując stanowisko ordynatora. Uczestnik rewolucji 1905-1906, potem odszedł od ruchu socjalistycznego. Od 1 marca 1913 r. burmistrz Radomska.
W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. opuścił miasto, został ewakuowany ze szpitalem w głąb Rosji. Od 1919 r. pracował w wydz. zdrowia m.st. Warszawy.
Zmarł 14 lipca 1926 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 29 wprost.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty (od 18 I 1894) ze Stefanią Marią Kośmińską, miał córkę Marię (1897-1969) zamężną Popowską.
L. Dubacki, w: Polski Słownik Biograficzny t. VIII/1959-1960; J. Kancewicz, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; G. Mieczyński, w: Radomszczański Słownik Biograficzny t. I, Radomsko 2017; „Monitor Polski” nr 300/1930.