Urodził się 7 stycznia 1895 r. w Krakowie. Syn Jana i Marii.
Od maja 1914 r. należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.
W czasie I wojny światowej od 5 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Loga”. Służył w V baonie 1 pp LP. W sierpniu lub na początku września ranny w wypadku w Kielcach, odszedł do szpitala. Po rekonwalescencji od 10 stycznia 1915 r. w 1 komp. IV baonu 5 pp LP. 21 kwietnia 1916 r. awansował na sierż.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 5 pp leg. 1 czerwca 1919 r. mianowany ppor. piech. Brał udział w walkach z bolszewikami.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na mjr. piech., co najmniej od 1923 r. służył w Oddz. II Sztabu Generalnego m.in. jako kierownik referatu. W latach 1928-1930 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Następnie służył w 5 pp leg (1932). 1 stycznia 1933 r. awansował na ppłk. dypl. piech. Od czerwca tego roku zastępca dowódcy 23 pp. Wiosną 1939 r. był dowódcą 24 pp.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Brał udział w walkach na Pomorzu i w bitwie nad Bzurą.
Po wojnie mieszkał w Wlk. Brytanii. Awansował na płk. dypl. piech.
Zmarł 13 lutego 1970 r. w Londynie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Był żonaty.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; K. Ciechanowski, Armia „Pomorze” 1939, Warszawa 1983; „Dziennik Polski, Dziennik Żołnierza” nr 40, 42, 43/1970; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.