Bojownikom niepodległości

Julian Liwski

(1901-1971)

Urodził się 21 stycznia 1901 r. w Pelcowiźnie (obecnie część Warszawy). Syn Jacentego, robotnika, i Zofii z Liwskich.

W latach 1913-1915 praktykował w warsztacie stolarskim. Później ukończył też dwie klasy gimnazjum. W 1915 r. z rodziną przeniósł się do Krubiny.

W czasie I wojny światowej od kwietnia 1917 r. należał do skautingu, a potem i do POW ps. „Lipa”. Brał udział w zajęciu koszar niemieckich przy stacji w Jabłonnie (11 listopada 1918).

Od kwietnia 1919 r. w WP. Przydzielony do Szkoły Obsługi Lotniczej (potem przy 1 plotn). W lipcu 1922 r. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. W 1933 r. posiadał stopień posterunkowego. Służył wówczas w Warszawie. Przed 1939 r. awansował na st. posterunkowego. Był funkcjonariuszem w I komisariacie.

Zmarł 16 lipca 1971 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Bródnie w Warszawie  kwat. 56D.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 102/1933
Źródła

„Monitor Polski” nr 102/1933; J.E. Szczepański, Peowiacy i ich losy (Jabłonna, Chotomów, Krubin, Wieliszew), Warszawa 2020.