Bojownikom niepodległości

Julian Lucjan Bazgier

(1893–po 1938)

Urodził się 23 stycznia 1893 r. w Wierzchowisku. Syn Piotra i Klementyny z Urbańskich. Brat Józefa Franciszka (zob.).

W czasie I wojny światowej od 4 września 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Popiel”. Służył w 1 komp. VI baonu. Ranny 18 listopada w bitwie pod Krzywopłotami, w styczniu 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Brnie. Ponownie ranny 6 lipca 1916 r. pod Kościuchnówką, w kwietniu 1917 r. był żołnierzem 4 komp. I baonu 1 pp LP. Uzyskał stopień st. szer.

Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. internowany w Szczypiornie, a potem Łomży.

W niepodległej Polsce był nauczycielem. Pracował we wsi Orlęta gm. Mikulicze (pow. Włodzimierz Wołyński).

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Opublikował: Czwórka sztandarowa: wspomnienia piłsudczyka, Warszawa 1936; W pościgu: wspomnienia piłsudczyka, Warszawa 1938; Bąk, „Wiarus” nr 12, 13/1920; Chrzest pod Krzywopłotami, „Wiarus” nr 36-39/1919; Dwa światy, „Wiarus” nr 40-42/1919; Maciek, „Wiarus” nr 21, 22/1920; Maruder, „Wiarus” nr 8, 9/1920; Wojciech, „Wiarus” nr 32, 33, 35/1920.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 167/1932.