Bojownikom niepodległości

Julian Łucyk

(1899-1918)

Urodził się 13 lipca 1899 r. we Lwowie. Syn Włodzimierza i Amelii z Wypukielów.

Pracował jako czeladnik kamieniarski.

W czasie I wojny światowej od 15 lipca 1915 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 8 komp. 3 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Superarbitrowany w Krakowie (1 grudnia) i uznany za czasowo niezdolnego do służby. Otrzymał sześciomiesięczny urlop z pensją inwalidy.

Od 1 listopada 1918 r. w stopniu szer. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom (sektor Góra Stracenia).

Poległ 4 listopada 1918 r. podczas natarcia na Górę Stracenia i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole IX.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 258/1933
Źródła

Monitor Polski” 1933, nr 258; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; W obronie Lwowa i Wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.