Bojownikom niepodległości

Julian Mieczysław Ginsbert

(1892-1948)

Urodził się 18 maja 1892 r. w Warszawie. Syn Henryka i Stefanii z Lipskich.

Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.). Ukończył gimnazjum Michała Kreczmara w Warszawie (1910 r.), po czym podjął studia na Wydz. Mechanicznym politechniki w Nancy, a potem w Paryżu. Uzyskał dyplom inżyniera.

W latach 1913-1914 należał do Zw. Strzeleckiego we Francji ps. „Grabicki”.

W czasie I wojny światowej w 1916 r. wstąpił do Legii Cudzoziemskiej, skąd w 1917 r. przeszedł do Armii Polskiej we Francji. Z armią tą w kwietniu 1919 r. powrócił do kraju. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami i bolszewikami.

Po zakończeniu wojny był oficerem łącznikowym przy Misji Wojskowej Francuskiej w Polsce. W 1922 r. został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez, piech. z 1 czerwca 1919 r.

Mieszkał w Warszawie.

Literat i publicysta morski ps. „Poker Jim”, „Kpt. Nemo”. Autor powieści i noweli marynistycznych. Współpracował z „Polską Zbrojną”, Tow. Polsko-Francuskim, Instytutem Bałtyckim, Stow. Literatów i Dziennikarzy. Od czerwca 1935 do sierpnia 1939 r. był sekretarzem redakcji „Przeglądu Morskiego”.

W latach 1923-1939 członek zarządu głównego Ligi Morskiej i Rzecznej (potem: Ligi Morskiej i Kolonialnej). W 1930 r. sprawował funkcję prezesa oddziału propagandy floty wojennej tej organizacji.Wysunął projekt daniny na flotę wojenną. Był reżyserem filmów krótkometrażowych Łódź podwodna Żbik, Dywizjon kontrtorpedowców, O.R.P. Iskra i Promocja na Bałtyku. Konsultant filmu Rapsodia Bałtyku (1935 r.).

W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do WP, służył w Kierownictwie Marynarki Wojennej.

Podczas kampanii wrześniowej ewakuowany na Wołyń do m. Deraźne, po agresji sowieckiej został 18 września delegowany celem nawiązania kontaktu z Armią Czerwoną. 22 września z oficerami Kierownictwa Marynarki Wojennej wywieziony przez Sowietów do Równego. Następnie osadzony w obozie w Kozielsku. Tam działał na rzecz podtrzymywania ducha wśród jeńców. W maju 1940 r. przewieziony do obozu w Pawliszczew Borze, a 18 czerwca do Griazowca. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski (30 lipca 1941 r.) 3 września uwolniony. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. W 1942 r. z grupą lotników i marynarzy skierowany do Wlk. Brytanii, od 3 listopada pełnił służbę w Marynarce Wojennej. Został kieroiwnikiem referatu prasowego w Kierownictwie MW. Z dniem 3 maja 1944 r. awansował na kpt. rez. mar. Od 10 grudnia 1944 do 7 stycznia 1945 r. przebywał na urlopie leczniczym. W latach 1945-1947 służył w referacie wychowania i oświaty Kierownictwa MW. Po demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 6 listopada 1948 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Streatham Park.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości, francuska Legią Honorową 5 kl. oraz Krzyżem Wojennym.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

Kadry morskie Rzeczypospolitej t. II, Gdynia 1996; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.