Bojownikom niepodległości

Julian Oczko

(1898–1930)

Urodził się 22 maja 1898 r. we Lwowie.

Podczas I wojny światowej w sierpniu 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Przydzielony do 4 komp, 6 pp LP, w jej składzie 12 września wyruszył na front. Brał udział w kampanii wołyńskiej. Uzyskał stopień st. szer.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r.  we wrześniu wcielony do armii austro–węgierskiej, walczył na froncie serbskim. W listopadzie 1918 r. powrócił do kraju i podjął działalność w POW.

W marcu 1919 r. wstąpił ochotniczo do WP. Służył w baonie zapasowym 48 pp. W 1920 r. przeszedł do służby liniowej w tym pułku.

Po zakończeniu wojny w 1921 r. został podoficerem zawodowym. W roku 1923 zdał maturę, a w roku następnym objął stanowisko podoficera instrukcyjnego PW w Buczaczu. Uzyskał stopień st. sierż.

Utonął 24 lipca 1930 r. w Dniestrze koło Beremian pow. Buczacz. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Stanisławowie.

Odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Źródła

Ci, co odeszli, „Panteon Polski” nr 73/1930; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914–1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” 1931, nr 260.