Urodził się 9 lutego 1897 r. w Nadwórnej. Syn Franciszka i Karoliny z Koziczuków. Od 1908 r. kształcił się w Wyższej Szkole Realnej w Stanisławowie. Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. W 1924 r. powołany do służby czynnej, został przydzielony do 84 pp. Przemianowany na oficera służby stałej (por. piech. z 1 lipca 1919), co najmniej do 1928 r. służył w tym pułku. Następnie (co najmniej od 1932 r.) w 49 pp. 1 stycznia 1933 r. awansował na kpt. piech. W 1938 r. powiatowy komendant WF i PW. Wiosną 1939 r. był dowódcą 8 komp. 49 pp. Podczas kampanii 1939 r. dowodził 1 komp. ON „Kołomyja” w baonie ON „Huculski I”, wchodzącej w skład Karpackiej Półbrygady ON. Uczestniczył w kampanii włoskiej 1944-1945 jako szef sztabu 2 Brygady 3 DSK. W 1946 r. był oficerem łącznikowym w dowództwie 2 Korpusu Polskiego. Po demobilizacji powrócił do kraju. Zmarł 15 czerwca 1984 r. w Szczecinie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Centralnym. Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. wyższej szkoły realnej w Stanisławowie za rok szkolny 1907/8, Stanisławów 1908.