Urodził się 8 października 1887 r. w Dorze. Syn Stanisława.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce oficer Policji Państwowej. W 1926 r. w stopniu nadkomisarza był komendantem powiatowym w Kołomyi. W 1932 r. posiadał stopień podinspektora. Był naczelnikiem Urzędu Śledczego w Stanisławowie. W 1938 r. pozostawał na emeryturze. Mieszkał w Sołotwinie pow. Nadwórna.
Podczas II wojny światowej 8 kwietnia 1940 r. aresztowany przez Sowietów. W czerwcu wywieziony na podstawie listy 064/1 do Kijowa, gdzie został wydzielony z transportu.
Dalsze jego losy są nieznane (istnieje wersja, że został zamordowany przez oddział UPA 6 kwietnia 1944 r. w Sołotwinie).
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
„Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.