Urodziła się 2 czerwca 1902 r. w Borownicy koło Zdun pow. Krotoszyn. Córka Józefa, rolnika.
Po wybuchu powstania wielkopolskiego od 5 stycznia 1919 r. w gospodarstwie jej ojca stacjonowała placówka powstańczego oddziału w Zdunach. W tym czasie pełniła funkcję łączniczki między komendą w Zdunach a placówką w Borownicy. 8 lutego podczas ataku Niemców na placówkę została aresztowana i pod zarzutem współdziałania z powstańcami osadzona w areszcie śledczym w Miliczu. Po kilku tygodniach została przewieziona do więzienia w Oleśnicy, gdzie latem wyrokiem sądu za zdradę główną i udział zbrojny w powstaniu została skazana na karę śmierci. W wyniku rewizji wyroku przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu, po stwierdzeniu faktu udzielenia przez nią pomocy rannemu oficerowi niemieckiemu, została uwolniona.
W połowie 1922 r. zamieszkała w Kobylinie, gdzie z mężem prowadziła sklep motoryzacyjny oraz sprzedaż broni i amunicji. W sierpniu 1939 r. wszystkie posiadane w sklepie rowery (50 szt.) ofiarowała komp. zwiadowców 56 pp.
Po kampanii 1939 r. zamieszkała w Warszawie. Przez cały okres okupacji niemieckiej była poszukiwana przez gestapo.
Po wojnie powróciła do Kobylina. Początkowo wznowiła pracę w handlu i rzemiośle.
Członek ZBoWiD, mianowana ppor. rez. WP.
Zmarła 30 czerwca 1983 r. i została pochowana na cmentarzu w Kobylinie.
Odznaczona Medalem Niepodległości, w PRL otrzymała order Odrodzenia Polski 5 kl.
Zamężna (od 1922 r.) z Ignacym Bujakiewiczem.
Z. Voelkel: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919 (Poznań 2002); Monitor Polski nr 167/1932.