Bojownikom niepodległości

Juliusz Baykowski

(1900–1984)

Urodził się 12 września 1900 r. w Juszkach, Kijowszczyzna. Syn Józefata i Stefanii z Rostockich.

Ukończył II gimnazjum w Kijowie.

W latach 1917-1919 należał do POW KN3 na Ukrainie ps. „Bejowicz”, następnie walczył z bolszewikami w oddziale partyzanckim por. Strzeleckiego na Wołyniu. W 1920 r. ukończył szkołę balonową. Z dniem 1 października 1920 r. mianowany ppor. lotn.

Po zakończeniu wojny poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Awansowany 1 października 1922 r. na por. lotn., w 1923 r. pełnił służbę w II baonie balonowym. Ukończył szkołę pilotów (1924) i został przydzielony do 4 plotn. Absolwent szkoły obserwatorów lotniczych (1927). W 1928 r. oficer 1 plotn. Następnie pełnił służbę w Wojskowym Biurze Historycznym. Z dniem 30 września 1931 r. ze względu na stan zdrowia został przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Tomicach Górnych koło Kęt.

W latach 1933-1935 był redaktorem „Lotu Polskiego”. Autor zbiorów poezji, książek dla dzieci, artykułów w prasie fachowej.

Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. W 1941 r. przebywał w Stacji Zbornej Oficerów w Rothesay na wyspie Bute. Później jako radiooperator uczestniczył w lotach bojowych w składzie 307 dyonu nocnych myśliwców.

Po zakończeniu wojny zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 21 stycznia 1984 r. w Londynie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Żonaty (od 1934 r.) z Romaną Obniską.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW – Wschód 1914-1921, Olsztyn 2012; B. Klimaszewski, E.R.Nowakowska, W. Wyskiel, Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie 1939-1980, Warszawa 1993; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.