Bojownikom niepodległości

Juliusz Jakub Jan Filipkowski

(1899–1992)

Urodził się 25 lipca 1899 r. w Lublinie.

W czasie I wojny światowej jesienią 1916 r. stanął na czele polskiej męskiej drużyny harcerskiej w Samarze. Od kwietnia 1919 r. członek Naczelnej Komendy Harcerstwa Polskiego na Syberii.

W czasie I wojny światowej służył w polskich formacjach w Rosji.

Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 r. służył w 29 pap. W latach 1926–1928 studiował w WSWoj w Warszawie. Awansowany 1 stycznia 1929 r. na kpt. dypl. art., w 1932 r. służył w GISZ. Z dniem 1 stycznia 1936 r. otrzymał stopień mjr. dypl. art. Wiosną 1939 r. był  szefem wydz. studiów Dep. Artylerii MSWojsk.

Członek komitetu redakcyjnego „Przeglądu Wojsk Pancernych” (1938–1939).

Po kampanii wrześniowej 1939 r. przedostał się na zachód. Powołany do służby czynnej, w 1941 r. awansował do stopnia płk. dypl. art. W 1946 r. pełnił służbę w Misji Wojskowej we Francji. Po demobilizacji pozostał na obczyźnie.

Zmarł 10 listopada 1992 r. w Londynie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; P. Stawecki, Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej, Wrocław 1997; B. Turczyński, Wspomnienie z Samary, „Przegląd Pruszkowski” nr 2/2002.