Bojownikom niepodległości

Juliusz Jasiński

(1898–1920)

Urodził się 2 czerwca 1898 r. w Warszawie. Syn Władysława i Karoliny z Lewickich.

Należał do XXV Warszawskiej Drużyny Skautowej im. Stanisława Żółkiewskiego.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 6 komp. 2 pp LP. Podczas kampanii karpackiej ranny 22 stycznia 1915 r. pod Kirlibabą. Następnie w oddziale telefonicznym III Brygady i 6 pp LP. 10 sierpnia 1917 r. skierowany na kurs wyszkolenia nr 6.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W stopniu ppor. piech. służył w 6 pp leg. Brał udział w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim i ukraińskim. Ciężko ranny 5 czerwca 1920 r. podczas walk odwrotowych spod Kijowa (stracił obie nogi).

20 sierpnia 1920 r. odebrał sobie życie w pociągu sanitarnym w Dębicy.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Rodziny nie założył.

Źródła

Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918–1920, Warszawa 1934; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, t. I: Tradycja, Warszawa 1939; W. Nekrasz, Harcerze w bojach t. I-II, Warszawa 1930–1931; „Monitor Polski” nr 64/1938.