Urodził się 1 lipca 1893 r. w Miechowicach (obecnie częśćBytomia). Syn Wojciecha i Józefy z Klimków.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
Uczestnik powstań śląskich.
Od 10 września 1920 do 20 czerwca 1922 r. służył w Policji Górnego Śląska, a następnie w Policji Województwa Śląskiego. Był funkcjonariuszem w komisariacie w Łagiewnikach (do 5 listopada 1937 r.). 1 czerwca 1923 r. awansował na st. posterunkowego, a 1 stycznia 1928 r. na przodownika. Następnie służył do wojny na posterunku Czarny Las.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 026/3 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” 1932, nr 167.