Urodził się 19 czerwca 1900 r. w Kijowie. Syn Jana i Marii z Krzynkowskich. Brat Jerzego Piotra (zob.).
Po 1918 r. w WP. W 1921 r. w XIII baonie saperów. Zweryfikowany jako por. sap. z 1 listopada 1920 r., służył w 2 psap. Następnie (1928) w Baonie Szkolnym Saperów. Awansowany 1 stycznia 1932 r. kpt. sap., służył wówczas w Sztabie Głównym. Awansowany 19 marca 1939 r. na mjr. sap., pozostawał wówczas rezerwie personalnej oficerów przy Inspektorze Saperów (kierował budową).
Podczas kampanii 1939 r. szef saperów 20 DP. Jednocześnie (od 6 września) dowódca 20 baonu saperów. Brał udział w bitwie pod Mławą i w obronie Warszawy. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II C w Woldenbergu. Uwolniony w 1945 r., powrócił do kraju.
Zmarł 18 czerwca 1969 r. we Wrocławiu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym (Grabiszyńskim) pole 5.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Wandą Marią Kowalską, miał córkę.
L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; T. Jurga, W. Karbowski, Armia „Modlin” 1939, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; A.J. Szugajew, Saperzy w służbie Polsce. Księga pamiątkowa, Londyn 1985.