Bojownikom niepodległości

Kacper Borzęcki

(1847–1931)

Urodził się 7 stycznia 1847 r. w Pilicy. Syn Franciszka i Marii z Gruszczyńskich.
Uczestnik powstania styczniowego. Jako uczeń 5 klasy gimnazjum pracował w organizacji cywilnej w Pilicy – zajmował się zaopatrzeniem oddziałów w broń i żywność. Następnie walczył w oddziałach A. Denisiewicza, F. Grylińskiego i płk. Z. Chmielińskiego. Ranny w bok w czasie bitwy pod Oksą. Aresztowany, został uwięziony w Pilicy. Zwolniony, pozostawał pod nadzorem policji.
Później mieszkał w Kielcach. Pracował w tamtejszym sądzie.
W niepodległej Polsce zweryfikowany jako ppor. weteran.
Zmarł 25 sierpnia 1931 r. w Kielcach i tam został pochowany na Cmentarzu Starym kwat. 4 A.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Żonaty z Zofią z Kossakowskich.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1930