Urodziła się 17 listopada 1869 r. w Warszawie. Córka Kajetan i Elżbiety z Wołosewiczów.
Wkrótce po urodzeniu syna wyjechała z mężem w głąb Rosji. Zamieszkała Krasnosłobocku (gubernia penzeńska). Około 1900 r. powróciła do kraju i zamieszkała w Zduńskiej Woli, gdzie z mężem i wspólnikiem prowadziła aptekę. W 1910 r. przenieśli się do Warszawy.
W niepodległe Polsce mieszkała w Kielcach. Była pomocnicą farmaceuty.
Zmarła po 1934 r. Pochowana na Cmentarzu Nowym przy ul. Spokojnej w Kielcach.
Odznaczona Medalem Niepodległości.
Zamężna (od 1891) z Tadeuszem Opielińskim, miała z nim syna Jana Tadeusza (zob.), Kazimierza (1901–1902) oraz córki Stanisławę, Zofię zamężną Wrzeszcz i Marię Elżbietę (ur. 1902), nauczycielkę.
I. Bożyk, Zapomniana postać oficera Legionów i POW Jana Zdanowicza–Opielińskiego „Wojsznara” i jego związki z Kielcami, „Studia Muzealno–Historyczne” t. 7/2015; „Monitor Polski” nr 27/1934.