Urodził się 23 czerwca 1898 r. w Warszawie. Syn Tadeusza i Eleonory ze Szterców.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., z dniem 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) pracował jako aplikant sądowy w Sądzie Grodzkim w Brodnicy.
W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do WP, uczestniczył w obronie Warszawy. Dowodził improwizowaną komp. „Obrony Warszawy” na Pradze.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.