Bojownikom niepodległości

Karol August Bieszczanin

(1896–1939)

Urodził się 22 sierpnia 1896 r. w Tarnopolu. Syn Jana.

Uczył się w Wyższej Szkole Realnej w Tarnopolu.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 4 komp. V baonu 7 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Konarami (16-23 maja 1915). Następnie powrócił do baonu. Po jego wcieleniu do 5 pp LP (koniec września 1916 r.) był żołnierzem 11 komp. Uzyskał stopień kpr.

Od 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., służył kolejno w 50 pp (1923, 1924), 60 pp (1928) i 40 pp (1932, 1935). Awansowany 1 stycznia 1935 r. na mjr. piech., wiosną 1939 r. dowodził kursem podchorążych rezerwy przy 19 pp.

Podczas kampanii 1939 r. stał na czele III baonu 19 pp.

Poległ we wrześniu 1939 r. podczas bitwy nad Bzurą.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K.Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.