Urodził się 22 stycznia 1898 r. w Brzozowicy pow. Świętochłowice. Syn Franciszka i Elżbiety z Nowarów.
Od 1915 r. w policji.
Uczestnik powstań śląskich.
Od 18 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. Z dniem 20 czerwca tego roku otrzymał stopień st. przodownika. Służbę pełnił jako komendant posterunku Piekary Wielkie w komendzie powiatowej w Świętochłowicach, w komisariacie w Szarleju (1929 r.) i Hajduki Wielkie (1930-1933). Następnie sprawował funkcję komendanta posterunku w Kochcicach w pow. Lubliniec. 11 sierpnia 1939 r. przydzielony do komisariatu w Łagiewnikach Śląskich.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 037/2 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 27/1934.