Bojownikom niepodległości

Karol Berezowski

(1888–po 1939)

Urodził się 7 maja 1888 r. we Lwowie. Syn Stanisława i Antoniny z Daszkiewiczów.

Pracował jako kominiarz.

Od 1912 r. należał do „Sokoła”.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP. Ranny nad Nidą (22 marca 1915 r.) oraz w rękę w czerwcu, od 1 lipca 1915 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. Chory, w sierpniu leczył się w szpitalu legionowym w Kamieńsku.

Od 3 listopada 1918 r. w stopniu kpr. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do Milicji Wojskowej. Po wyparciu przeciwnika z miasta z milicją wcielony do lwowskiego baonu wartowniczego (potem: baon wartowniczy I/6). Później w 1 psap.

W niepodległej Polsce mieszkał we Lwowie. Był mistrzem kominiarskim.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 24/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.