Urodził się 5 czerwca 1892 r. w Oględowie koło Staszowa. Syn Macieja i Anny z Mackiewiczów.
Działacz niepodległościowy ps. „Socha”.
Po 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z bolszewikami. Ukończył Szkołę Oficerów Jazdy w Grudziądzu i z dniem 1 grudnia 1920 r. otrzymał stopień ppor. kaw.
Awansowany 1 grudnia 1922 r. na por. kaw., do 1928 r. służył w 3 psk. Przeniesiony do 1 psk, od września 1930 do 1933 r. pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Kawalerii. Od października 1930 r. dowodził III plut. w szw. szkolnym Szkoły Podchorążych Kawalerii. 1 stycznia 1932 r. awansował na rtm. kaw. W 1933 r. powrócił do 1 psk. 19 marca 1939 r. mianowany mjr. kaw. Sprawował wówczas funkcję adiutanta pułku i jednocześnie dowódcy szw. gospodarczego. Po sformowaniu 1 pkaw KOP (23 marca) objął stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
W jego składzie uczestniczył w kampanii 1939 r. Ranny 24 września podczas bitwy pod Suchowolą na Lubelszczyźnie. Następnie brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK. Należał do organizatorów 1 psk AK oraz był jego dowódcą. Z dniem 11 listopada 1943 r. awansował na ppłk. kaw. Od 1943 r. sprawował funkcję inspektora lewobrzeżnego terenu Obwodu AK Warszawa-Powiat.
W czasie powstania warszawskiego w Śródmieściu Południowym. Ciężko ranny 1 sierpnia 1944 r. przy ul.E. Platter 15.
Zmarł z ran 6 sierpnia 1944 r. w szpitalu polowym na ul. Hożej 39. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-27.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Jego nazwiskoznajduje się na tablicy na terenie Zakonu Sióstr Rodziny Maryi przy ul. Hożej 53.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 63/1933; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu 1922-1939, Warszawa 1989; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.