Bojownikom niepodległości

Karol Bobrowski

1897-po 1937

Urodził się 1 grudnia 1897 r. w Borowinie pow. Humań. Syn Wincentego i Katarzyny z Maliszewskich.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w stopniu uł. w rezerwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w osadzie wojskowej Terczyn na Wołyniu. Pracował w swoim gospodarstwie i jako mleczarz w Spółdzielni Mleczarskiej Równe.
Po kampanii 1939 r. znalazł się na terenie okupowanym przez Sowietów. W 1940 r. zesłany z rodziną do obłasti wołogodzkiej. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) i odpisaniu umowy Sikorski-Majski 12 września został zwolniony. Przebywał Bijsku w kraju ałtajskim. 29 kwietnia 1945 r. repatrował się do Polski.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Joanną N., miał z nią syna Piotra (ur. 1921) i córkę Ewę (ur. 1928).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1937