Urodził się 23 marca 1899 r. w Wiedniu. Syn Adolfa i Józefy z Riezichowskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. 1 pp LP, a potem (w stopniu sierż.) w 2 komp. 4 pp LP. W sierpniu 1915 r. chory, leczył się w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Następnie powrócił do pułku i został przydzielony do 1 komp. W czasie dalszych działań ciężko ranny dostał się do niewoli rosyjskiej, z której wrócił w drodze wymiany jeńców w lutym 1916 r. Na początku sierpnia przebywał w szpitalu garnizonowym nr 15 w Krakowie. Po wyleczeniu się z ran przydzielony do służby werbunkowej, po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym.
Po jego likwidacji przeszedł do POW. W listopadzie 1918 r. kierował akcją rozbrajania Niemców w Słupcy.
W niepodległej Polsce pracował jako dziennikarz w Kaliszu, gdzie wydawał tygodnik „Prawda” (1927 r.) i Warszawie.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 178/1937; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.