Urodził się 2 listopada 1893 r. w Opolu Lubelskim. Syn Stanisława i Antoniny z Szafranów.
Podczas I wojny światowej zmobilizowany do armii rosyjskiej, potem służył w Legii Rycerskiej I Korpusu Polskiego. Po jego demobilizacji w 1918 r. powrócił do kraju.
Od 1918 r. w WP. Służył w 3 zapasowym baonie telegraficznym.
Zweryfikowany jako por. łączn. z 1 lutego 1921, był oficerem 3 płączn (1923), Dep. VI MSWojsk (1925) i 1 płączn. W 1932 r. służył w szefostwie inżynierii OK nr II. Przeniesiony do służby administracyjnej, wiosną 1939 r. był oficerem żywnościowym 1 baonu telegraficznego. 31 sierpnia został szefem łączności 41 DP rez.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony z obozu na podstawie listy z 1 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansowany na mjr (!)
Żonaty z Felicją Pawłowną, miał córki Janinę i Marię.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2005.