Urodził się 1 lutego 1845 r. w Fajsławicach na Lubelszczyźnie. Syn Karola i Emilii z Szaniewskich.
Uczestnik powstania styczniowego 1863–1864. W oddziale Karola Krysińskiego brał udział w bitwie pod Żyrzynem (8 sierpnia 1863) i Fajsławicami (24 sierpnia 1863). W trakcie walki pod Sobolewem został ranny i dostał się do niewoli rosyjskiej. Po trzech miesiącach zbiegł i dołączył do oddziałów powstańczych gen. Michała Heydenreicha-Kruka. Uczestniczył w bitwie pod Kockiem. Po powstaniu pracował jako stolarz.
W niepodległej Polsce zweryfikowany jako ppor. weteran. Posiadał koncesję na prowadzenie sklepu w Piaskach. Mieszkał w domu weteranów powstania 1863 r. w Lublinie.
Zmarł 31 sierpnia 1934 r. w Lublinie, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym przy ul. Lipowej sekcja 9.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Groby uczestników powstania styczniowego na cmentarzach Lublina, Lublin 1985; „Monitor Polski” nr 260/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Żywe pomniki bohaterstwa. Ostatni z 1863 roku, Warszawa 1934.