Bojownikom niepodległości

Karol Flachs

(1896–1942?)

Urodził się 9 grudnia 1896 r. we Lwowie. Syn Abrahama i Róży z Lifczisów.

Ukończył praktykę dentystyczną.

W czasie I wojny światowej 19 lipca 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo pełnił służbę w baonie uzupełniającym nr 3, a następie w oddziale telefonicznym 4 pp LP. Brał udział w kampanii wołyńskiej, awansował na kpr. Od początku 1917 r. w oddziale sztabowym 6 pp LP. Chory, 22 marca został odesłany do szpitala.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w oddziale telefonicznym Polskiego Korpusu Posiłkowego. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków. Z powodu choroby wkrótce zwolniony.

W niepodległej Polsce pracował jako urzędnik prywatny we Lwowie.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Prawdopodobnie zamordowany przez Niemców w1942 r w obozie janowskim we Lwowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Był żonaty (?).

Źródła

M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 63/1933.