Urodził się 16 stycznia 1900 r. w Pikulicach koło Przemyśla. Syn Ludwika i Krystyny.
W czasie I wojny światowej od 1 kwietnia 1916 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. w czerwcu służył w oddziale skautowym Komendy Legionów, potem przydzielony do 2 pp LP, brał udział w działaniach na Wołyniu. Ciężko ranny pod Sitowiczami, dostał się do niewoli rosyjskiej, z ktorej jako inwalida powrócił 1 stycznia 1919 r.
Uczestniczył w walkach z Ukraińcami na terenie wschodniej Małopolski. 1 września zwolniony do rezerwy. Ponownie wstąpił do WP 15 lipca 1920 r. i w składzie 12 pac brał udział w wojnie z bolszewikami. 31 stycznia 1921 r. przeniesiony do rezerwy.
Pracował jako monter w sanatorium Kasy Chorych w Worochcie. Później prowadził pensjonat sanatoryjny „Tosia” w tej miejscowości.
Członek Zw. Legionistów Polskich w Stanisławowie.
W 1941 r. aresztowany przez NKWD, został wywieziony do Stanisławowa, po czym ślad po nim zaginął.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Amalią N., miał córkę Antoninę.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 63/1933.