Urodził się 5 września 1898 r. w Makowie Podhalańskim. Syn Józefa i Bronisławy z Wilczakiewiczów.
Od 3 listopada 1918 r. w stopniu szer. W komp. szturmowej 4 pp leg, z którą 7 grudnia wyruszył na front ukraiński. Walczył w rejonie Przemyśla, Gródka Jagiellońskiego i Lwowa, gdzie 15 lutego 1915 r. został ranny w rekę i nogę pod Kościarnią. Po rekonwalescencji 25 kwietnia przeniesiony do 2 pp leg. Ukończył kurs podoficerski i uzyskał stopień kpr. 5 lipca w składzie 2 komp. marszowej wyruszył na front. W szeregach 2 pp leg walczył z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim i w bitwie warszawskiej.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Awansował kolejno od stopnia kpr. do st. sierż. Służył w 2 pp leg w Pińczowie i Sandomierzu. W lipcu 1939 r. przeniesiony do 3 komp. baonu Obrony Narodowej „Turka” w Starym Samborze.
Podczas kampanii 1939 r. ranny w głowę pod Siankami. 19 września z baonem ON „Turka” przeszedł na Węgry, gdzie został internowany. Przebywał w obozie w Sarvar. 26 grudnia 1944 r. wydany Niemcom, był więziony w stalagach XVII (?) i IV B Mühlberg/Elbe. Po uwolnieniu z niewoli 25 października 1945 r. powrócił do kraju.
Zamieszkał w Pińczowie. Pracował w tamtejszym Urzędzie Skarbowym i banku.
Zmarł w 1963 r. i został pochowany na cmentarzu w Pińczowie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1923) z Emilią Ciesielską, miał z nią synów Wacława i Zbigniewa.
J. Kosiń, Pińczowianie, „Głos Pińczowski” nr 8/2008; „Monitor Polski” nr 64/1937.