Bojownikom niepodległości

Karol Gruszecki–Lubicz

(1886-po 1939)

Urodził się 1 lipca 1886 r. we Lwowie.

Od 4 listopada 1918 r. w stopniu por. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka III (sektor Bema). Był kierownikiem magazynu. Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do IV baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. Zweryfikowany jako mjr rez. tab. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. pełnił służbę w II dyonie taborów. Przemianowany na oficera służby stałej (mjr tab. ze starszeństwem z 1 lipca 1919), w 1928 r. w 6 dyonie taborów. W 1928 r. pozostawał w dyspozycji dowódcy OK nr X, po czym został przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Warszawie.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

„Monitor Polski” nr 177/1938; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.