Urodził się 27 września 1894 r. w Jarosławiu. Syn Michała i Idy z d. Hirt (?).
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Kiszot”. Był dowódcą plut. w 1 pp LP. Przed połową 1915 r. mianowany chor. piech. Zwolniony z Legionów z dniem 24 lipca 1916 r.
Studiował na politechnice.
Od 17 listopada 1918 r. w stopniu chor. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w warsztatach technicznych obrony.
Zweryfikowany jako por. sap. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w Kierownictwie Rejonu Inżynierii i Saperów w Przemyślu. Awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. sap., w 1924 r. w 10 psap. Od 25 października 1926 r. był wychowawcą, a od 5 listopada 1928 r. dowódcą 1 komp. szkolnej w Szkole Podchorążych Inżynierii. W 1932 r. służył w 6 Okręgowym Szefostwie Budownictwa. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na mjr. adm., wiosną 1939 r. sprawował funkcję szefa tego szefostwa.
Podczas kampanii 1939 r. zapewne dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał m.in. w oflagu VI E w Dorsten i VI B w Dössel.
Zmarł 4 sierpnia 1944 r. i został pochowany na cmentarzu w Dössel.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej t. V, Pruszków 1996; H. Lewartowski, B. Pochmarski, J.A. Teslar, Szlakiem bojowym Legionów, Lwów 1915; „Monitor Polski” nr 259/1932; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.