Bojownikom niepodległości

Karol Herbert

(1894-po 1932)

Urodził się 24 stycznia 1894 r. w Stanisławowie. Syn Fryderyka i Marii z d. Mattausch.
Uczeń szkoły realnej.
Członek Zw. Strzeleckiego w Krakowie ps. „Winnetou”.
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Początkowo służył w 3 komp. V baonu 1 pp LP, a potem I Brygady i 7 pp LP. Ranny w prawą rękę podczas bitwy pod Konarami (21 maja 1915). Od 20 sierpnia przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Uzyskał stopień kpr. Po rekonwalescencji od 1 września w 8 komp. 6 pp LP. W jej składzie 12 września wyruszył na front. Ranny 26 października pod Kuklami. Po rekonwalescencji powrócił do komp. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca 1916 r. ranny, w rejonie Polskiej Góry dostał się do niewoli rosyjskiej, z której 24 lipca 1917 r. został zwolniony.
W niepodległej Polsce mieszkał w Prokocimiu. Pracował jako urzędnik pocztowy.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1932
Źródła

IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 259/1932; Rok bojów na Polesiu 1915-1916, Warszawa 1917; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.