Urodził się 16 kwietnia 1899 r. we Lwowie. Syn Mieczysława i Heleny.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu kpr. służył w 3 komp. 6 pp LP.
Po 1918 r. w WP. Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty dla Podoficerów w Bydgoszczy i zapewne z dniem 1 stycznia 1929 r. otrzymał stopień ppor. piech. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na por. piech., służył w 75 pp (1932, 1935). 19 marca 1937 r. awansował na kpt. piech. Wiosną 1939 r. był adiutantem baonu KOP „Niemenczyn”.
Podczas kampanii 1939 r. dowodził komp. odwodową tego baonu. Po zakończeniu działań powrócił do Wilna. Utrzymywał się z pracy na budowie. Brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK ps. „Karo”. Aresztowany 30 kwietnia 1940 r. przez Niemców, został osadzony w więzieniu na Łukiszkach.
Rozstrzelany 3 grudnia 1942 r. w zbiorowej egzekucji w Ponarach koło Wilna.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi
Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 12/1932; H. Pasierbska, Ponary największe miejsce kaźni koło Wilna (1941-1943), Warszawa 1993; Rocznik oficerski 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.